КЪЕЛБИ

|| КЪАЛБИ араб, т-б, сущ.; рикӀ, гуьгьуьл.

* къелбикъара хьун гл. рикӀ чӀулав хьун. Гъибет пара, къалбикъара, рикӀ дагъал... Е. Э. Нефсиниз.