сущ.; -цӀи, -цӀе, -ар, -ари, ара 1) арабадик квай яцар вийиникай хкат тавун патал абурун гардандин кьве патахъай жедай куьруь лашар. И арада гьикӀ ятӀани викӀинин кӀар хана... Ф.... чеб викӀанин юкъвай авадарнавай мягькем кӀарцӀи хуьзвай цӀунуйрални илисна. Гь. Гь. Сифте сефер арабайрихъ галаз. 2) тинидикай чкалар ийидайла, ишлемишдай алат, цӀалцӀам, кьилер шуькӀуь, куьруь лаш. 3) гурарай хкаж жедайла ва эвичӀдайла, кӀвачер эцигдай саса кьул ва я кӀарас. ЯхцӀур кӀарцӀин кьакьан гурар Кьакьан кӀвализ аскӀан хьана... Ф. Бендер. Кьве варз я, гурарин кӀар хана, хтура тӀун. 4) далдамдай ван акъатун патал ам гатадай куьруь шуькӀуь алат. Гададин гъиле авай далдамд кӀарар цавай къвезвай. Р. 5) гардандин кӀараб. Авариядикди адан гардандин кӀараб хана. Р. 6) тенбекдин чкал алудай тан. КӀар квай тенбекдин пӀапӀрус чӀугвадани? Р. 7) куьч. анаша квай пӀапӀрус.
* кӀар авун гл., ни вуч 1) кьатӀ авун, атӀун. 2) вацӀун са патай муькуь патаз кирс квачиз экъечӀун.
* кӀар хьун гл., вуч кьатӀ хьун, атӀун... Куь умудрин гъалар вири кӀар хьанайтӀа кӀандай рикӀиз. Ш. Къ. КӀандай рикӀиз.
* кӀарарай \[крарай\] акъатун гл., вуж 1) хъсан-пис уьмуьр акун, регъуьвал амукь тавун. Девриги крар акур, кӀарарай акъатай кас я... И. В. Кьуд "аламат". 2) яб тагун, ягьсуз хьун.