КӀАРУН

гл., ни вуч; -да, -на; -а || ая, -ин, -рай, -мир; кӀар авун, кӀар тавун, кӀар тахвун, кӀар хъийимир 1) яргъивал авай затӀ хун, атӀун. Кьеб такӀан аялд хьиз, кӀарзава епер, Акъатиз кӀанзава кӀеви тангарай. С. К. Этюд. 2) дуьз майдандин, рекьин юкь кьун. Гьуьсейн йигиндиз Шейх-Шабанан майдан кӀарна шегьердин кьибле патан дарваздихъ фена. 3. Р. ЦӀийи ханлух.

КӀАРУ
КӀАС

Digər lüğətlərdə