ЛАМ¹

(-ра, -ра, -ар) 1. eşşək, uzunqulaq, ulaq; ламран eşşək -i \[-ı\]; // məc. dan. qanmaz, kobud, küt, axmaq, cahil (adam); 2. dan. eşşək (idmanda, tikintidə); 3. dan. piramida şəklində üst-üstə yığılmış çiy kərpic qalağı; * ви ламраз ни чавш лагьана? nə üçün kefin yoxdur? niyə belə pərtsən? kim xətrinə dəyib? səni kimin iti tutub?; лам квай ихтилат авун a) ədəbsiz söhbət açmaq, nalayiq söhbət salmaq; b) söhbəti müəyyən məqsədə yönəltmək; ламра цацар bot. eşşəkqanqalı (yabanı bitki); ламралай аватай хьиз хьун gic vəziyyətdə qalmaq, biabır olmaq, gülünc vəziyyətdə qalmaq; ламран жинс söy. eşşək cinsi (qanacaqsız, tərbiyəsiz mənasında); ламран тум чиликай фейила. Ata. sözü dəvənin quyruğu yerə dəyəndə (yəni heç vaxt); ламран хва (руш) söy. eşşək oğlu (qızı).