ЛЕКЬ²

(-ини, -ина, -ер) 1. anat. qaraciyər, bağır; 2. лекьинин (лекьерин) qaraciyər -i \[-ı\]; * кайи лекьерал кьел алахун yaralı yerinə toxunmaq, zəif yerinə toxunmaq, yarasını (dərdini) təzələmək; лекь пад хьун a) bağrı çatlamaq, ürəyi partlamaq, ölmək; b) məc. bağrı yarılmaq, bərk qorxmaq, dəhşətə düşmək; лекь кун a) bağrı yanmaq, bərk susamaq; b) həsrət çəkmək, hicran keçirmək; лекьер сивел хтун ödü ağzına gəlmək, ürəyi bərk bulanmaq, iyrənmək, qusmaq dərəcəsinə gəlmək.