МЕНСЕБ

(-ди, -да, -ар) 1. kök, soy, mənşə, nəsil, nəsəb, əsil-nəsəb, əcdad; менсеб хкатун kökü kəsilmək, tələf olmaq, nəsli kəsilmək, yoxa çıxmaq; менсеб хкудун kökünü kəsmək, məhv etmək, yox etmək, yer üzündən tamamilə silmək; 2. mənsəb, böyük məqam, vəzifə.