МЕЩАНИН
мещанин (1. виликди шегьердин сенятчийрин ва куьлуь алверчийрин, куьлуь буржуазиядин къатарикай тир кас. 2. пер. куьлуь, кьилди вичин менфятрин къайгъуда авай, дар фикир авай инсан).
(мн. мещане) meşşan (1. çar Rusiyasında: şəhər əhalisinin xırda alverçilər, sənətkarlar, aşağı qulluqçular və s
Tam oxu »-а; мн. - мещане, -щан; м. см. тж. мещанка, мещанский, по-мещански 1) ист. Лицо, принадлежащее к мещанству, к мещанскому сословию. Быть по происхождению мещанином. 2) разг. человек с мелкими, ограниче
Tam oxu »