МИНА I
ж mina; ◊ подвести (подложить) мину (кому) ayağının altını qazımaq, quyu qazımaq (birinə).
МИНА II
ж 1. üz, sifət; 2. üzün ifadəsi; ◊ делать весёлую (хорошую) мину при плохой игре təlaşını, narazılığını büruzə verməmək, özünü o yerə qoymamaq, öz narazılığını, müvəffəqiyyətsizliyini üzə verməmək.
МИНА III
ж tar. mina (1. Qədim Yunanıstanda və Qədim Şərqdə: çəki ölçüsü; 2. qədim yunan pulu).
МИНА IV
ж xüs. mina (karandaş içi).