сущ.; -и, -е; -ер, -ери, -ера хел-хел хьайи еке яргъи крчар алай, гирнагъ ийидай, нек хъвадай чуьлдин гьайван. Дуьшуьш жеда къуьр, гьакӀ назлу миргер. Мешебегини акъатда вилик. Ш-Э. М. Пагь, тамун гьава... Миргерай, чӀагъарай акъудна гьарай, Калтугна къветерин кьадан фереяр? С. К. Яран сувариз. «Гила тӀа я ви девлетар?! Асланарни жейранар, Яцар, миргер, къизил балугъ?» - Гьарайна за лезги вацӀуз. Н. С. Самур. * пака лагьай миргихъ тум хьанач.
* миргин гъер сущ. зулухъ хъуьтуьл шагьварди гваз къекъведай хушракандин гъалар. Къе миргерин гъер галаз Атанва югъ гуьлуьшан. Б. С. Дергес ава женгина.
* миргин пиф(ер) сущ., дагъдин цуькверин са жуьредин тӀвар. АтӀа хъипи цуьквер аквазвани, чна абуруз некед цуьквер лугьуда, абур камбард цуькверин гуьгъуьналлаз атанвайбур я. Абурун патав гвай куркурриз ухшарбур хархапу цуьквер я. АтӀа чебчпив агатнавай гъвечӀи цуьквериз чна векьин цуьквер ва миргин пифер лугьуда. А. А. Умуд.