МОРДА
1. Üz, sifət, burun (heyvanda); 2. Məc. Bədləkər, kifir adam
МОРДА I ж 1. üz, sifət, burun (heyvanda); 2. məc. bədləkər, kifir adam. МОРДА II ж məh. balıq tutmaq üçün səbət
Tam oxu »I -ы; ж. см. тж. мордашка, мордочка 1) Передняя часть головы животного. Морда волка. Лошадиная морда. Погладить по морде теленка. 2) а) грубо. = лицо 1) Набить морду кому-л. Ударить в морду, по морде
Tam oxu »