МЯДЕН
(-ди, -да, -ар) 1. mədən, mədən ocağı; цурун мяденар mis mədənləri; 2. мядендин mədən -i \[-ı\]; мядендин яд mədən suyu.
n. colliery, coal mine; mine, excavation in the earth for the purpose of digging out certain substances
Tam oxu »1. рудник; прииск : мядендин - рудничный; приисковый; цӀивиндин мяден - угольная шахта; нафтӀадин мяден - нефтяной промысел; къизилдин мяденар - золот
Tam oxu »араб, сущ.; - ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чиликай менфятлу затӀар (къванцин цӀивин, ракь ва мсб) хкудун патал туькӀуьрнавай имарат ва абур хкудзавай
Tam oxu »