араб, сущ.; - ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чиликай менфятлу затӀар (къванцин цӀивин, ракь ва мсб) хкудун патал туькӀуьрнавай имарат ва абур хкудзавай гьа чка. - Ахцегьви. шаир Гьажини Баку да нафтӀадин мяденра фяле тир. М. М. Гь. ЧӀехи шаир. И уьлквейрин чилер девлетлу я, и уьлквейрин вацӀар, гьуьлер, абурун чилерик тай мяденар девлетлу я. Къ. М. Рекьин риваятар. Хуьпуьхърин мяденда зани кӀвалахайди я, -лагьана Абдухелила. - Четин жеда... Гь. Къ. Яру мяден. Лезги чилерив чӀуру ниятривди эгечӀнавайбуру чпин крар къени давам хъийизва. 1989 - йисуз курортдин зона тир Набранда са ихтиярни авачиз къванер хкудда; мяден ахъайна, са шумуд гектар чилер барбатӀна. М. М, Лезги тӀвар алатӀа. 2) куьч са затӀ гзаф авай чка. Ахиегьар ичерин мяден я. Р.