араб, сущ.; -ди. -да; -ар, -ри, -ра 1) пачагьдин меслятчи, къуллугъчи. Пачагьди вичин везирризни, назирризни эвер гана, шадвилин межлисар къурмишун буйругъ гана. Ф. Кесибдин хва Къагьриман. Пачагьдин кӀвализ фейила, гьейран хьайи лам гвайди, фена чӀехи назирар, везирар ацукьдай чкадал ацукьна. Ф. Далалубегьли. 2) ( чӀехи гьарфуналди - Н) зркекдин хас тӀвар - Назир - а, -а, Эхь. Зун шаир я. Зи тӀвар Назир я. З. Гь. Уьмуьрдин сирнав. СтӀал Сулейманни Гьажибег Гьажибегов, чпин яшара еке тафаватлувал авайтӀани, халисан дустар тир. Абурун арада авай гъуьрметдикай чаз Назир Агьмедова ва Зулейха Султановади къиметлу малуматар тунва. Гь. Гашаров. Хайи халкьдин рекье чан гайиди.
* назир-везир рах., сущ. пачагьдин къуллугъчияр санлай. Гила хабар нивай гун? Хабар мад руш квахьнавай Хинкар пачагъдивай. Мад ада вичин фекьи-фахрадиз, назир-везирдиз эвер гана. Ф. Кесибдин хва Къагьриман.