НАМУС

араб, сущ.; ~ди, -да,; -ар, -ри, -ра масадбурун вилик жув жавабдар тирвилин гьисс, дамах авуниз лайих инсандин, ахлакьдин ери, лишан. Ваз минет хьуй, къамир вуна гъейри яр, Намус, гъейрат вачни ваз, невжаван. Е. Э. Серминазахъ галаз суьгьбет. Жуваз ар, айибни, намус Тийижир авам хъсан туш. С. С. Михеннат. Чи лезги халкьдикай рахайтӀа, ам чуьнуьхун, тарашун тачиз, намус, ватанпересвал вине кьуна яшамиш жезвайди я. ЛГ, 1992, 31. Х. Тарихда халкьдин марифат, намус, къанажагъ, адетар, къилихар,. ацукьун-къарагъун несилрилай несилралди амукьда. Ж. Лезги эдебиятдин гуьзгуь. Синонимар: виждан, гъейрат, ягь.

* намусдик хкӀун гл., ним рахазвайди агъузардай, ам виляй аватдай гаф лугьун, кар авун. Инсанарин са пайинкай ибарат тир дишегьлийрин намусдик хкӀадай, абур алчахардай шариатдин къанун - гзаф папар къачун - Эмина са шумуд чкадал ирониядалди, айгьамдалди, пислемишнава... М. М. Гь. Шииррин кӀватӀал туькӀуьрайдан патай ( 1941). - Я Жами дах, -лагьана ада зурзун кваз. - Ви намусдик хкӀадай за вуч авуна, мегер? З. Э. Муькъвел гелер.

НАМУМКИН
НАМУСДАЛДИ

Digər lüğətlərdə