НАПАСТЬ I
сов. 1. hücum etmək; 2. məc. üstünə düşmək; 3. rast gəlmək, təsadüf etmək; 4. tapmaq; basmaq; напал на него страх onu vahimə basdı.
НАПАСТЬ II
сов. dan. yağmaq, düşmək, tökülmək; ночью напало много снега gecə çoxlu qar yağmışdır.
НАПАСТЬ III
ж dan. bəla, müsibət, bədbəxtlik, fəlakət, afət.
1. вигьин, гьужум авун. 2. элкъуьн (садал), тепилмиш хьун. 3. гьалтун, дуьшуьш хьун. 4. басмишун, кьун (дарихмишвили)
Полностью »1. Hücüm etmək; 2. Üstünə düşmək; 3. Rast gəlmək, təsaduf etmək; 4. Tapmaq, basmaq
Полностью »I -паду, -падёшь; напал, -ла, -ло; напавший; св. см. тж. нападать, нападение 1) а) на кого-что Броситься на кого-, что-л. с враждебными намерениями; начать действовать против кого-л. с враждебной цель
Полностью »