м 1. sıçrayış, atılma; 2. ani hücum, basqın; 3. məc. qaba hücum, əsassız hücum, təcavüz; с наскока (с наскоку) dan. hazırlaşmadan, fikirləşmədən, birdən-birə, bir həmlədə.
м 1. sıçrayış, atılma; 2. ani hücum, basqın; 3. məc. qaba hücum, əsassız hücum, təcavüz; с наскока (с наскоку) dan. hazırlaşmadan, fikirləşmədən, birdən-birə, bir həmlədə.
-а; м.; разг. см. тж. наскоком, с наскока 1) к наскочить 2) - наскакивать 2) Стремительное неожиданное нападение каких-л. подвижных воинских частей. Кавалерийские наскоки. Отбить наскоки противника. 3
Tam oxu »