араб., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра са вуч ятӀани кьилиз акъудунин фикир. \[Регъуьхбан\]. Заз и ксариз тикрарна лугьуз кӀанзава: Эй бейниванар, вири дуьнья уях хьанва, бес куьн мус уях жеда? «Садвилиз» садни чара ийидай, пайи-паяр ийидай ниятар авач. «Садвал» хайи лезги халкь сад ийиз алахънава. М. М. Кьибле пата гурзава. Бязи ксариз тарихда хьайи крарикай хуш къвезвач. Абурухъ тарих чпиз кӀандайвал туьхкӀуьрдай ният ава. М. М. За нин бахт чуьнуьхна? Дуьзгуьн тухуз жува сифте, Михьи ният аваз рикӀе, Камар вегьиз гьахълу рекье, Шукур гъида Худадиз за. М. Алпан. Шукур. Синоним: фикир, къаст.
* ният авун гл. 1) къаст авун. Ният уна вун базардиз фейила, Хъсан затӀ хьуй, а къиметар гайила. Е. Э. Къавумдиз. 2) мусурманди сив хуьда лагьана кьетӀ авун ва и кӀвалах кьиле тухуз куьмек хьун патал дуьа авун.