ОБЕЛИТЬ
пер. михьи авун (са буьгьтендикай, айибдикай).
сов. 1. ağartmaq; 2. məc. təmizə çıxartmaq, üzünü ağ etmək, bəraət qazandırmaq; 3. tar. tövcü və mükəlləfiyyətdən azad etmək
Tam oxu »-лю, -лишь; обелённый; -лён, -лена, -лено; св. см. тж. обелять, обеляться, обеление кого-что 1) разг. Снять с кого-л. подозрения, доказать невиновность кого-л. Не пытайся обелить его! Преступника нево
Tam oxu »