1. прич. inanılmış, vəkil edilmiş; 2. в знач. сущ. vəkil, müvəkkil; поверенный в делах işlər vəkili (elçidən bir rütbə aşağı diplomatik nümayəndə); ◊ присяжный поверенный (inq. əv.) vəkil, advokat; частный поверенный vəkil.
1. прич. inanılmış, vəkil edilmiş; 2. в знач. сущ. vəkil, müvəkkil; поверенный в делах işlər vəkili (elçidən bir rütbə aşağı diplomatik nümayəndə); ◊ присяжный поверенный (inq. əv.) vəkil, advokat; частный поверенный vəkil.
1. вичел ихтибарзавай, инанмишвал ийизвай, садан сир гвай. 2. векил (са идарадин, тешкилатдин кар кьиле тухузвай); поверенный в делах крар кьиле
Tam oxu »-ого; м. см. тж. поверенная 1) офиц. Лицо, официально уполномоченное действовать от чьего-л. имени. Иметь поверенного где-л. Поверенный в делах (дипломатический представитель рангом ниже посла или пос
Tam oxu »