ПРАХ
мн. нет 1. уст. руг. 2. мейит, кIарабар (кьена кучудай инсандин). 3. пер. руьхъ; руг
(яни кепекдик кумачир, терг хьанвай руьхъ, руг хьанвай затI); пуч хьун; прахом пойти терг хьун; руг хьана фин; в пух и прах терг авун, руг авун; обратить в прах терг авун, руг авун; обратиться в прах терг хьун, руг хьун.