м (мн. приставы, пристава) köhn. tar. pristav (1. çar Rusiyasında: kiçik nahiyənin (ərazinin) polis idarəsi rəisi; 2. qədim Rusiyada: nəzarətçi, gözətçi); ◊ судебный пристав (inq. əv.) məhkəmə pristavı, məhkəmə icraçısı; думский пристав (inq. əv.) duma pristavı (Dövlət dumasında nizama baxan şəxs); участковый (частный) пристав dairə pristavı (1917-ci il Oktyabr inqilabından əvvəlki Rusiyada: şəhər polis dairəsi rəisi).