прич. dan. 1. açılmış, salınmış, işlək hala salınmış (yol); 2. məc. sınanmış, yoxlanmış, yaxşı məlum olan; ◊ по проторённой дорожке (идти) asan (adi) yolla (getmək).
прич. dan. 1. açılmış, salınmış, işlək hala salınmış (yol); 2. məc. sınanmış, yoxlanmış, yaxşı məlum olan; ◊ по проторённой дорожке (идти) asan (adi) yolla (getmək).
-ая, -ое. см. тж. проторённость 1) Наезженный, протоптанный (о пути, дороге) 2) Привычный, налаженный. Сойти с проторённой колеи жизни. В разговоре невольно соскользнул на проторённую стезю. Идти в на
Tam oxu »