\[ппу н \] сущ.; -а, -а; -ар, -ари,. -ара 1) кьакьанвилихъ хкаж хьанвай са куьн ятӀани чилив гвай чка. Абас кьве вилни хъсандиз экъисна, къаргъудиз ухшар а инидин валан пуназ дикъетдивди тамашзава. М. В. Гьарасатдин майдандал. Тарцин пуна, цӀуьдгъуьн тавун патал къван туна, за Рехидаз гъилин ишарадалди агьадихъ ша лагьана. М. Б. За бананар недач. Зун сифте ракьун чилинин пуна гуькь хьана, ахпа за руфун цавална, жуван пацарни къармахар худда туниз гьазурвал акуна. А. Исм. Чемпион. 2) куьч. мал-девлет. ЦӀи абурук пун акатна. Р.
* пун-кьил сущ. бине. Садрахъ архайинвилив жува-жуваз суал це: «Чун вуч ксар я? Чун гьикӀ эмелдиз атанвайди я? Чи пун-кьил вуч я?» М. М. Чун вуч ксар я?
* пунай акъатун гл. 1) вуч набатат, са патахъ ярх хьуникди, пун алай чкадилай дувуларни галаз чиляй акъатун. Къазмадивай акьван яргъа тушиз, вацӀ кьве шакъадиз пай жезвай чкадал, къавахдин са тар пунай акъатнавай... З. Гь. Ахварай авудай аваз. 2) вуж авай-авачирдавай хьана, кесиб гьалдиз аватун..