сущ.; -а, -а; -ар, -ари, -ара 1) са диде-бубадин диши аял. Руш пака зи тухуда. С. С., С. М. СтӀал Саяд. \[Мердан\]. - Чи Гьажимурадазни куь руш кӀанзава ва куь рушазни чи гада кӀанда, - лугьуда чи папари... Куьн рази ятӀа, чаз куь руш Гьажимурадаз гана кӀанзава. Гь. Гь. Адетдин къармахра. Шаирдихъ \[Етим Эминахъ. - А. Г.\] кьве руш хьана: Къизхалум ва Мислимат. Н. А. Етим Эмин. Стха авачир руш инжиклу авун еке гунагь я, -лугьудай Къабустан бади. Р. Гь. Зи ирид стха. Зейнидинани адан уьмуьрдин юлдаш Жегьрибана чпин кьуд аял - пуд рушни са хва -тербияламишзава... ЛГ, 2004, 13. ӀV. 2) жегьил дишегьли инсан. Рушни фидач алачирдаз шичал, гьей. Е. Э. Гачал гьей. Руша багъишай хуш легьзеяр рикӀел хквезвай ам пара хушбахтлу я. М. А. Гьарасатдин майдандал. Ви иервал къачузва за къелемдиз, Лезги чилел са рушахъни авачир. М. М. Чир хьурай.
* амлед(ин) руш, залумд(ин) руш.