м мн. нет hüq. servitut (1. mülki hüquqda: başqasının mal və mülkündən müəyyən dərəcədə istifadə etmək hüququ; 2. birisinin öz xüsusi mal və mülkündən istifadə etmək hüququnun müəyyən dərəcədə məhdudlaşdırılması; 3. bir dövlətin hər hansı bir ərazi üzərindəki hakimiyyətinin başqa bir dövlət xeyrinə məhdudlaşdırılması).