ж bot. skabioza (ot bitki)
несов. dan. bax скоблить
ж 1. ədəbsizlik, nalayiqlik; 2. ədəbsiz söz, nalayiq söz; qəbahət
прил. ədəbsiz, nalayiq, qəbahətli (söz, ifadə, lətifə və s)
сов. dan. bax каверзить
прил. məh. dəli
м qissə, rəvayət, dastan; ◊ вот тебе и весь сказ bu mənim qəti sözümdür, vəssalam, şüdtamam; söhbət qurtardı
ср hekayə, rəvayət, nağıl, əfsanə, dastan
прич. deyilmiş, söylənmiş; ◊ сказано - сделано 1) deyildi-bitdi; 2) necə deyilmişdi, elə də oldu; между нами будь сказано söz aramızda qalsın, öz aram
сов. dan. demək, söyləmək (yersiz, namünasib söz)
сов. 1. demək, söyləmək; 2. köhn. danışmaq, nağıl etmək; 3. etiraz etmək; 4. köhn. əmr etmək, sərəncam vermək; 5
сов. 1. dan. demək, xəbər vermək, məlum etmək; уйти не сказавшись xəbər vermədən getmək; 2. öz barəsində məlumat vermək (adətən yalandan); сказаться б
м nağılçı, nağıl söyləyən hekayəçi, dastançı
ж nağılçı (nağıl söyləyən, hekayəçi, dastançı) qadın (qız)
ж 1. nağıl; 2. обычно мн. ч. сказки; yalan, uydurma, əfsanə; 3. tar. siyahı; 4. köhn. ifadə, məlumat; 5
прил. ədəb. qissə (rəvayət) -i[-ı]
м hekayəçi, nağılçı, nağıl danışan, nağıl söyləyən
ж hekayəçi (nağılçı, nağıl danışan, nağıl söyləyən) qadın (qız)
ж əfsanəvilik; nağılvarılıq
прил. 1. nağıl -i[-ı]; сказочный сюжет nağıl süjeti; 2. məc. xəyali, əfsanəvi; 3. məc. möcüzəvi, qəribə, misli görünməmiş, fövqəladə, xariqüladə
ср 1. qram. xəbər; 2. fəls. bax предикат 1-ci mənada
прил. dilç. xəbərlik, xəbər bildirən; сказуемостное значение слова sözün xəbərlik mənası
ж мн. нет dilç. xəbərlik; категория сказуемости xəbərlik kateqoriyası
прил. : неудобь сказуемый bax неудобь
несов. dan. köhn. söyləmək, danışmaq, nağıl etmək
несов. bax сказаться
м : на скаку; на всем (полном) скаку dördayaq, dördnala, çaparaq
ж ip (ipatdı oyunu üçün)
bax скакательный
ср мн. нет 1. atılma, hoppanma, sıçrama; 2. çapma, bərk getmə; 3. məc. oynama
прил. sapma -i[-ı]; скакательный сустав anat. sapma oynağı
несов. 1. atılmaq, hoppanmaq, sıçramaq tullanmaq; 2. çapmaq, çaparaq getmək, səyirtmək, bərk sürmək; 3
однокр. dan. bax скакать 1-ci və 4-cü mənalarda
прил. cıdır -i[-ı]; çapar, qaçağan; скаковая лошадь cıdır atı, çapar (qaçağan) at
м 1. qaçağan, çapağan, bərk qaçan at; 2. dan. bir yerdə qərar tutmayan uşaq, nadinc uşaq; 3. zool. qaçağan (böcək); 4
м 1. скакун (1-ci mənada) söz. kiç. və oxş., 2. hoppanan oyuncaq
ж zool. hoppanan hörümçək
ж dan. bax скакун 2-ci mənada
м tex. bax скалка 2-ci mənada
СКА́ЛА ж 1. köhn. bax шкала; 2. mus. musiqi qamması. СКАЛА́ ж (мн. скалы) qaya
сов. dan. bax каламбурить
ж məh. bax сквалыжник
несов. məh. bax сквалыжничать
ср мн. нет köhn. bax сквалыжничество
ж мн. нет qayalılıq, qayalıq
прил. qayalıq, qayalı; скалистый берег qayalıq (qayalı) sahil
несов. : скалить зубы 1) dişlərini ağartmaq (yırtıcı heyvanlar); 2) məc. dan. gülmək, hırıldamaq
несов. dan. 1. bax скалить зубы; 2. dişlərini qıcırtmaq
ж 1. vərdənə; 2. oxlov; 3. val (toxucu dəzgahında)
м köhn. bax зубоскал