прич. 1. sındırılmış, qırılmış; sınıq, qırıq; 2. sökülmüş, uçurulmuş, dağıdılmış; sökük, uçuq.
прич. 1. sındırılmış, qırılmış; sınıq, qırıq; 2. sökülmüş, uçurulmuş, dağıdılmış; sökük, uçuq.
-ая, -ое. 1) Отделенный от чего-л. или разделенный на части в результате сгиба, удара. С-ая ветка. С-ая лыжа. С-ая ключица. С-ая рука, нога (с переломом кости). 2) Испорченный, приведенный в негодност
Tam oxu »