СОЛОНО

нареч. dan. 1. duzlu, şor, 2. məc. qaba, kobud, ədəbsiz; 3. безл. в знач. сказ. şordur, şor dadır; во рту солоно ağzım şor dadır; ◊ не солоно хлебавши əliboş, damaq qalaraq; вернулись не солоно хлебавши əliboş qayıtdılar, damaq qaldılar; солоно прийтись (кому, чему) dan. 1) işi bəd gətirmək, işi pis gətirmək; 2) xoşa getməmək, zəhləsi getmək.

СОЛОНКА
СОЛОНОВАТЫЙ

Digər lüğətlərdə