м 1. səfsətəçi, sofıst (düzgün olmayan fikri sofiızmlərlə sübut etməyə çalışan adam); 2. fəls. tar. sofist (qədim Yunanıstanda: mütəfəkkir, filosof).
м 1. səfsətəçi, sofıst (düzgün olmayan fikri sofiızmlərlə sübut etməyə çalışan adam); 2. fəls. tar. sofist (qədim Yunanıstanda: mütəfəkkir, filosof).
-а; м. (греч. sophist'ēs) см. тж. софистка, софистский 1) В Древней Греции: профессиональный учитель философии и ораторского искусства. 2) мн.: софисты, -ов. Древнегреческие философы (5 - 4 вв. до н.э
Tam oxu »