СТОЖАР

м məh. 1. taya dirəyi, dirək; 2. только мн. üzərində ot qurutmaq üçün xana-xana və ya konus şəklində düzülmüş şüvüllər; 3. bürc (ulduz).

СТОЕЧНЫЙ
СТОЖИЛЬНЫЙ

Digər lüğətlərdə