СУР¹

(-у, -а, -ар) qəbir, məzar, gor; * сур атӀун qəbir qazmaq, gor qazmaq; сур эгъуьнун a) bax сур атӀун; b) məc. birinə qəbir qazmaq, quyu qazmaq, birinin əleyhinə işləmək; са кӀвач сура хьун dan. bir ayağı qəbirdə olmaq (ölümü yaxınlaşmaq); сура кьван məzaracan, ölənədək; суруз тухун məc. gora (goruna) aparmaq (qoruyub saxlamaq, işlətməmək, sərf etməmək); суруз фин gora getmək, ölmək, basdırılmaq; сувуз фейиди хкведа, суруз фейиди хкведач. Ata. sözü qəbiristandan ölü qayıtmaz; сурук цӀай акатуй! goruna od qalansın! qəbri yansın! (qarğış); сурун къван qəbirdaşı, məzardaşı; сурун пепе zool. məzar böcəyi.