ТАРА

ж мн. нет tara (1. qablama materialları: qab, qutu, yeşik, kisə, həsir və s.; 2. malın yeri, arva: bir şeyin yerinin çəkisi; yük daşıyan arabanın və s. çəkisi).

ТАПТЫВАТЪ
ТАРАБАНИТЬ

Digər lüğətlərdə