прил. 1. nazik; 2. incə, zərif; тонкий голос incə səs; 3. məc. həssas, iti (qulaq, göz); 4. mahir, usta, incədən incəni seçən; 5. dan. hiyləgər, zirək, hərif; ◊ тонкий сон sərçə yuxusu; кишка тонка у кого bax кишка.
прил. 1. nazik; 2. incə, zərif; тонкий голос incə səs; 3. məc. həssas, iti (qulaq, göz); 4. mahir, usta, incədən incəni seçən; 5. dan. hiyləgər, zirək, hərif; ◊ тонкий сон sərçə yuxusu; кишка тонка у кого bax кишка.
1. шуькIуь; тонкая нить шуькIуь гъал. 2. кьелечI; тонкая бумага кьелечI кагъаз. 3. пер. зериф, гуьзел (мес
Tam oxu »-ая, -ое; -нок, -нка, -нко, тонки и тонки; тоньше; тончайший см. тж. тоненький, тонюсенький, тонко, тонкость 1) Небольшой в объёме, обхвате, в поперечном сечении (противоп.: толстый) Т-ие нитки. Т-ие
Tam oxu »