туьрк:
* туьлек авун гл., ни-куь вуж-вуч 1) чӀар вегьин. Сефербегаз абуру «туьлек авур кац», ада вичин чуруяр, спелар мукӀратӀдалди кьуниз, кьилни твана какадин хъире хьиз авуниз ва вичин яцӀу ягълуди кьунавай кӀурт гадаруниз килигна лугьузавайди тир А. Ф. Газет. 2) куьч., кьезилдиз алукӀун. КӀвалахди зун мад Дербентдиз чӀугуна. Къацу либас алукӀнавай шегьер гзаф гуьзел хьанвай. Туьлек авунвай инсанар гумрагь тир. Б. Гь. Кек галкӀизва. Синоним: туьлекун.
* туьлек хьун гл., вуж-вуч 1) чӀар фена яхсул хьун. ПемпӀиш михьиз туьлек хьанва. Гишин руфун чилиз яна, гъер кӀвахьзавай мезни сивин къвалалай агъуз куьрсна, ада заландиз нефес чӀугвазва. М. В. Гьарасатдин майдандал.