УКОЛОТЬ
1. акьадрун; сухун (мес. раб). 2. акьахун (раб, цаз). 3. пер. хкIурун (кефиник).
сов. 1. batırmaq, soxmaq; уколоть руку булавкой əlinə sancaq batırmaq; 2. məc. sancmaq, acılamaq, təhqir etmək, toxunmaq; уколоть самолюбие (чьё-н
Tam oxu »1. batırmaq, soxmaq; 2. sancmaq, acılamaq, təhqir etmək, toxunmaq; 3. taxmaq, sancmaq
Tam oxu »уколю, уколешь; уколотый; -лот, -а, -о; св. см. тж. укалывать, укалывание, укол 1) а) кого-что Вонзиться, причинив кому-л. боль (о чём-л. остром) Игла уколола палец. Ветка уколола глаз. Травинка уколо
Tam oxu »