фарс, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра 1) магьир устӀар. Сулейман вич я жед уста, Чирун герек авач масда. С. С. Иеси кьей, къара пул. Дяве башламиш хьайи сифте йикъари Саиматан буба уста Керим фронтдиз фена. К, 1983, 24. ӀӀ. 2) ( чӀехи гьарфуналди - У) эркекдин хас тӀвар: Уста. И шегьерда, Уста Рамазанан устӀархана авай куьчедин атӀа кьиле, Чапрас Къазидин гъвечӀи будкани авай. А. М. Аламатдин таж. Синоним: устӀар. ( УстӀар, устад, уста, мастер гафарикай тамам баянар кил. А. Гуьлмегьамедов УстӀар, устад, уста, мастер... белки, маэстрони. ЛГ, 1993, 10. VӀ. Синонимар: устад, устӀар ).