сов. köhn. sakitləşmək, yavaşımaq, kəsilmək, azalmaq, zəifləşmək, yatmaq; ветер утих külək yatdı; боль утихла ağrı azaldı (kəsildi); ребёнок утих uşaq sakitləşdi.
сов. köhn. sakitləşmək, yavaşımaq, kəsilmək, azalmaq, zəifləşmək, yatmaq; ветер утих külək yatdı; боль утихла ağrı azaldı (kəsildi); ребёнок утих uşaq sakitləşdi.
-ну, -нешь; утих, -ла, -ло; утихший и утихнувший; св. см. тж. утихать 1) (нсв., также, тихнуть) Стать тихим, тише, перестать звучать, раздаваться (о звуке, шуме) Утих звон колоколов. Утих смех детей.
Tam oxu »