сов. əzilmək, zədələnmək (özü); toxunub əzilmək (zədələnmək); bədən üzvünü toxundurub əzmək (zədələmək); ушибиться о камень daşa dəyib əzilmək.
сов. əzilmək, zədələnmək (özü); toxunub əzilmək (zədələnmək); bədən üzvünü toxundurub əzmək (zədələmək); ушибиться о камень daşa dəyib əzilmək.
галукьна (алукьна, акьуна) тIарвал хьун; тIар хьун (вили хьун, тIимил зарар хьун)
Tam oxu »-бусь, -бёшься; ушибся, -лась, -лось; св. см. тж. ушибаться, ушиб Ушибить себя, ушибить себе какую-л. часть тела. Сильно ушибся? Больно ушиблась о камни. Потри то место, где ушибся.
Tam oxu »