ФУР¹

(-у, -а, -ар) 1. quyu; жува эгъуьнай фуруз жув аватда. Ata. sözü özgəyə quyu qazan özü düşər; 2. köhn. zindan, qaranlıq və müdhiş dustaqxana (adətən yerin altında olan); 3. kodal, tələ (vəhşi heyvanları tutmaq üçün); * фур эгъуьнун (фур атӀун) quyu qazımaq, birinin yamanlığına, bədbəxtliyinə çalışmaq, ayağından çəkmək, əlaltından əleyhinə iş görmək.