ХАЛИЧА

фарс, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра кӀвал гуьрчегарун патал сун гьаларикай хранавай, гамунилай, гибедилай тафаватлу яз, чина чӀичӀ авай, гъвечӀи затӀ. Халича акуна, шад хьана, ада халичадал акъвазна, парталар алукӀзамазди, халича цавай фена, рушан кӀвализ аватна. Ф. КӀватӀаш. Чарпайдин патав халича экӀяна, юкьвал самовар, стаканар ва нисини фу эцигнавай. А. Ф. Бубадин веси. Мягькем, геьенш и дарамат сифте харат устӀархана, ахпа гамаринни халичайрин склад хьиз ишлемишна. Д. Шерифалиев. Къабил бубадихъ галаз гуьруьш. Игьсан халудин диде Сабри бадедиз, чун акурла, гзафни-гзаф хвеши хьана. Кьудкъад йиса авай и дишегьлиди ихтилат авурвал, жаван тирла, ада гзаф иер сумагарин халичаяр хразвай. Р. Гьасанан, И. Мегьралиев. Яргъара авай жуванбур || «Самур» газ., 2002,25.Ӏ.

ХАЛИФА
ХАЛКЬ

Digər lüğətlərdə

интернационали́ст казара́ устарева́ть я́ро ближа́йший загу́ливать околоси́ться осведомля́ться плеври́тный подува́ть полифони́ст пу́говица роско́шничать затон кручина aardwolf black spruce cairn decoupling key tone sloping stillness белёсый каракатица палить