ХКЕЧӀУН

гл., вуж-вуч; да, -на; -из, -зава; -0 || -а, -ин, -рай, -мир; хкечӀ тавун, хкечӀ тахвун, хкечӀ хъийимир 1) нин-куьн са нин-куьн ятӀани кӀаникай азад хьун патал масанихъ гьерекат авун. СикӀ хкечӀна валарикай, яваш-яваш фена рушаз аквадай чкадал, ахпа ам акъвазна кьулухъ галай кьве кӀвачел кьуьлиз- кьуьлиз, фена рушан патав. Ф. Кесибдик хва Къагьриман. - Инсанрин кам базарда амай кьван гагьда, зун аникай хкечӀ хьувунач. Кьуд пад секин хьайила, будкадин къваларикай инсанрин кӀвачерин къекъуьнар тахквазмайла, хкечӀна. А. Исм. Эхиримжи къув. 2) мярекатдикай къерех хьун. Амма вич коллективда жезвай ва коллегайри тешкилзавай са мярекатдикайни хкечӀдачир. Н. И. Сирлу межлис. Къуьлуьник квайбур хкечӀна, вич гьакӀ амукьай Селим бег, мугьмандиз вилин тумунай тамашна, далдамчийриз манат гана, къуьлуькай хкечӀна. С. Ярагъви ашукь Уьзден. 3) гъуьлуьвай чара хьун. эунни вакай хкечӀдани, Гадарна кӀвал, авай гьал? Т. А. Фу квахь тавурай.

ХКЕТЧИ
ХКИС:

Digər lüğətlərdə