ХУН

сущ.; -а'и, -а || е; -ар, -ари || ~ери, -ара || ера памбагдин гьаларикай хранвай лацу парча. Куьз герек я яргъи рахун? Са къимет жеч атӀласни хун. С. С. Абурун я кьилел, я кӀвачел жедачир. Чпелни хунун перемар алай. А. И. Самур. Ам гьахьай кӀвале чимизвай; са цал тамамдиз лацу хунун пердедалди кӀевирнавай. А. А. Умуд.

ХУН
ХУН

Digər lüğətlərdə

в ходу́ вола́н выве́рчивать дво́рницкая и́родов наркоти́н оранжере́йка прокопте́ть расте́рзанно уны́ть властолюби́вый карага́ч мефисто́фель разме́риваться склоня́ть фу́говый хаме́ть шёлкоотде́лочный смоголь Diadochian incaution poison-pen tone up повозка ученик