ХУРАГЬ

нугъ., сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра гъалунихъ акална дишегьлийрин хурудал куьрсардай къизилдин, гимишдин элкъвей затӀ. Кири Бубад экуь суьрет Зи хуравай хурагьдава. «Самур» газ., 2004, 24.01.