ХУРЧАР

сущ.; -ди ( ри ), -да ( ра ) майишатдин затӀар тун патал сун ва я памбагдин гъаларикай кьве хел аваз хранавай ( гьебейрилай чӀехи, хуржинрилай гъвечӀи) затӀ. Зулуз, гатфариз абурун аяларни гьа и рекьера жеда. БалкӀандал. Сун хурчарда. Гьар хиле са аял. Р. Гь. Лацу цавун кӀаник.

ХУРХ
ХУТАХУН