гл., ни вуж-вуч; -да, -на; -из, -зава; -0 || - а, -ин, -рай, -мир; хутах тавун, хутах тахвун, хутах хъийимир 1) са вуж-вуч ятӀани санай вич эвела авай чкадиз тухун. Къагьримана шарагни вичин къеледиз хутахна. Ф. Кесибдин хва Къагьриман. Хтулди халудин кьил атӀана кӀвализ хутахна, адан папаз хьайи-хьайивал, гьал-кьиса ахъайна, эхирдай лагъана: "И кьил хкайвал за халудин жендекни хкида, анжах вун шехьмир ва садазни и кар хабармир". Ф. Халуни хтул. Дуьгвеяр кӀвалериз хутахайдалай кьулухъ еке межлис авуна, кьуьлер, манияр лугьунар хьана. А. Ф. Риза. Аваданан кӀвалин чиликай вилик вахтарин кагъазар жагъурна, абур Салегьа хутахайди элдиз кашуш хьанвай. А. А. Пад хьайи рагъ. Им муькуь шарагдиз килигайтӀа, амни са жунгав кьванди я, ибур кьведни санал хутхуз жедайбур туш. Ф. Кесибдин хва Къагьриман. 2) алава яз тухун. Хъфизвай суса чи гуьзгуьни хутахна. Р.