ЧЕБ
\[ччеб\] (чепеди, чепеда, чепер) 1. gil; хъипи чеб sarı gil; вили чеб göy gil; чепедин a) gil -i \[-ı\]; b) “чеб” söz. sif.; 2. gil məhlulu, şirə; кӀвал чепедай асунун şirə ilə evi ağartmaq, evi şirələmək; * чеб квай bax чепи.
(чпи, чпе) qayıd. əvəz. özləri; абур чеб onlar özləri; чеб атурай özləri gəlsinlər; чпиз чида özləri bilərlər
Tam oxu »[ччеб] (чепеди, чепеда, чепер) 1. gil; хъипи чеб sarı gil; вили чеб göy gil; чепедин a) gil -i [-ı]; b) “чеб” söz
Tam oxu »(чпи, чпе) qayıd. əvəz. özləri; абур чеб onlar özləri; чеб атурай özləri gəlsinlər; чпиз чида özləri bilərlər
Tam oxu »(чипи/чпи, чпе) (мест, возвр.) - они сами. • [ччеб] (чепеди, чепеда, чепер) - глина : чеб квай - суглинистый; чепедай асунун - мазать глиной; см
Tam oxu »[ччеб] сущ.; -педи, -педа; -пер, -пери, -пера хъипи рангадин кӀеви накьвадин жуьре. Бязи хуьрера чепедикай куьцуьяр, бадияр, ципӀер ва маса къаб-къаж
Tam oxu »[чhеб] тӀв-эв.; -пи, -пе никай ихтилат физватӀа, гьабур. Чеб гьанамаз, зун иниз хтана, за квез и хкетни хкана
Tam oxu »