сущ.; -а, -а 1) яшар гзаф хьанвайди. ЧӀехиди гада тир, гъвечӀидини руш. А. М. Самур. ЧӀехидан гафуниз килиг тавурди чӀехи баладик акатда лугьудайвал, зунни гила чӀехи баладик акатнава. Н. А. Гуьлназ. ЧӀехидан, яшдиз чӀехидан гафуниз гаф хълагьун заз кутугнавачир. А. Къ. Нехирбанни лекь. 2) рах. къуллугъ виниз тирди, къуллугъчи. - Ам виже къведай кар туш, чӀехиди, -гьа вичин къайдада кагьулдаказ рахазва ветврач. М. В. Гьарасатдин майдандал. \[НацӀамур\]. Ша, чӀехид! ИкӀ ша! Куь секретарша гьа инрал жезвайди я. Ада кьве чкада кӀвалахзвайди и чӀавалди квекай чуьнуьхна. Ф. Б. Филиал. Валлагь, чӀехиди, залай и кар сакӀани алакьзавач, - лагьана итимди... Самур" газ., 2003, 26.1V.