ШАЛТА

туьрк, сущ.; -ди, -да; -яр, -йри, -йра сарикай хранвай, чими хьун патал метӀерал вегьедай ва я ксайла винел вегьедай кьуд пипӀен парча. Вуч кӀанда лугьудатӀа фикирзавай на. Хкудна шалтадикай кьил, зун ваз килигзавай. Р. Гь. Зи ирид стха. ЧӀуруз акурвалди куь чин, Къачуз шалта гьарда вичин, Халкь арандиз жеда кӀвачин, Амукьда куьн яван, дагълар... К. К. Шаирди лагьанай. 2) майишатда герек яз хранвай шей.

* шалта-бежгьер рах., сущ.; кӀвалин майишатдин куьгьне хьанвай пек-лек. Гьамни заз и йикъара кӀвалевай куьгьне шалтаяр-бижгъерар гъилелай ийидайла жагъун хъувурди я. А. Къ. Нехирбанни лекь.

* шалта-шулту рах., сущ. ксудайла герек затӀ-матӀ. Абуру чпин пад-къерех туькӀуьр хъувуна, шалта- шулта кӀватӀна, балкӀанриз пурар хъияна. А. А. Пад хьайи рагъ.

* шалтадиз тӀвал ягъун гл. ни нин гатун, тӀарвал гун. Чна абурун шалтадиз тӀвал яда, Шагьмар! Акьуллудаказ тӀвал яда. Гь. Къ. Четин бахт. Синоним: шалта цавуз акъудун.

* шалта цавуз акъудун гл., ни нин тармарун, чукурун. Синоним: шалтадиз тӀвал ягъун.

ШАЛМАН
ШАМ

Digər lüğətlərdə