ШАЛТА

(-ди, -да, -яр) 1. evdə toxunma və ya qurama yun örtük (rəngbərəng); 2. dan. şəltə, cır-cındır, mitil, köhnə-kürüş şeylər (palaz, xalça, və s.); шалта кӀурт mitil kürk; 3. məc. yataq, yorğan-döşək, yataq ləvazimatı; 4. məc. zar. mitil, tənbəl, aciz, bivec, işə-gücə yaramayan (adam); * шалта бежгъер bax шалта 2); шалта (хьиз) хьун a) mitili çıxmaq, tamam köhnəlmək, cındırı çıxmaq, tökülmək; b) məc. zar. yorulub əldən düşmək, daha işləməyə halı olmamaq, mitilləşmək; шалта хъуьчӀуьз вахкун məc. zar. şələ-küləsini qoltuğuna vermək, kobudcasına qovmaq; шалтадиз вегьин (шалтадиз тӀвал ягъун) bərk əzişdirmək, döymək, kötəkləmək.