ЭМИР

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, ~ри, -ра са тайин кӀвалах авуниз мажбури къарар. Панагь кӀвализ хтайла, ада Нажмудин вичихъ галаз Ахцегьиз тухуз кӀанзавайдакай лагъана. Им эмирни тир, тӀалабунни. ЛГ, 2002, 15. V. Синоним: приказ, буйругъ.

* эмир гун гл., ни низ са тайин кӀвалах авуниз мажбур яз къарар кьабулун. Гана эмир Алиди: -Хъенин къалай и хуьре Мад саданни кар тахьуй, Ф. Бахтавар. Марф ракъуриз кӀан хьанва жед Худадиз. - Эмир гана, цавар кӀевиз рахурда. Е. Э. КӀандач рекьиз гафар амаз лугьудай. Синоним: приказ гун, буйругъ гун, эмирун.

ЭМИНВАЛ
ЭМИР

Digər lüğətlərdə